آوا

کوچولوی دلبندم سلام ببخشید. می دونم که با کلی تاخیر اومدم   نمی دونی چقدر گرفتار بودم و همچنان هستم. بالاخره بابا منتقل شد و ما مجبور شدیم از شهر و دیارمون و البته از زادگاهت نقل مکان کنیم. ناراحت کننده بود . خیلی زیاد  ولی چاره ای نبود. از اینها که بگذریم،باید بگم که خیلی بزرگ شدی و البته خانم. کلی با هم دوستیم دختر گلم. راه رفتن رو دقیقا از 14 ماهگیت شروع کردی. 30 مرداد ماه که مصادف با عید فطر بود. خاطره قشنگی شد برای همه. خودت بلند شدی و یه مسیر طولانی ( شاید بیشتر از 15-20 قدم )رو آهسته و بدون زمین خوردن طی کردی. نمی دونی چقدر ذوق زده شدم و البته متعجب  الان هم خیلی خوب راه می ری و خیلی کم پیش می یاد که زمین بخوری....